کانی فلورین یا فلوئوریت به فرمول شیمیایی CaF₂ مهمترین کانی فلوئور در طبیعت می‌باشد. این کانی به رنگ‌های زرد، سبز، صورتی، آبی، بنفش، بی‌رنگ و گاهی سیاه دیده می‌شود. فلورین در سیستم کوبیک متبلور می‌شود. به صورت نیمه شفاف بوده و دارای جلای شیشه‌ای است. وزن مخصوص این کانی ۱۸/۳ و سختی آن ۴ می‌باشد. معمولاً فضای خالی بین سایر کانی‌ها را پر می‌کند. در طبیعت بیشتر به صورت رگه‌ای مشاهده می‌شود. معمولا همراه با کانی‌هایی کلسیت، کوارتز، باریت، سلستین و سولفیدهای گوناگون است. فلوئوریت در صورت خالص بودن ۷/۴۸% فلوئور و ۳/۵۱% کلسیم دارد. در تصویر سیستم مکعبی و جلای شیشه‌ای فلوئوریت، قابل تشخیص است.

 نحوه تشکیل، ذخایر و تولید فلورین به شرح زیر است. فلوئوریت در محدوده وسیعی از شرایط زمین‌شناسی تشکیل و مشاهده می‌شود. کانسارهای فلوئوریت می‌توانند دارای منشاء رسوبی-کربناته یا به صورت رگه‌ای مرتبط با سنگ‌های آذرین خروجی اسیدی تا حد واسط همراه باشند. از نظر میزان ذخایر فلوئوریت، بر اساس گزارش سال  1998 میلادی، سازمان زمین‌شناسی و معدن آمریکا، کشور مکزیک با ۳۲ میلیون تن در رتبه اول و کشورهای آفریقای جنوبی و چین به ترتیب با ۳۰ و ۲۳ میلیون تن در مقام دوم و سوم را دارند. بعد از کشورهای فوق فرانسه با ۱۰ میلیون تن و اسپانیا با ۶ میلیون تن  قرار می‌گیرند. براساس اطلاعات وزارت صنایع و معادن، در سال ۲۰۰۱ میلادی جمعاً بیش از ۱/۳ میلیون تن ذخیره احتمالی و بالغ بر  5/1 میلیون تن ذخیره قطعی فلورین در ایران وجود داشته است.