اين رگه‌ها كه معمولا در طول سنگها يا نواحي برشي بوجود مي‌آيند ساده‌تر از هر نهشته ديگر فلورين، قابل شناسايي هستند. كانيهاي شاخص همراه با اين قبيل نهشته‌ها، كوارتز، كلسيت يا ديگر كربناتها، سولفيدهاي آهن، سرب و روي است. در بعضي از نهشته‌هاي رگهاي مانند نهشته‌هاي ناحيه روز يكلارك به نظر مي‌رسد فلوئورين جانشين يك رگه كلسيتي شده باشد. در طول برخي رگه‌هاي موجود در سنگهاي كربناته در محل برخورد سنگ ديواره با لايه‌هاي مناسب فلوئورين جايگزين سنگ ديواره شده و نهشته‌هاي قابل استخراج وسيعي را بوجود آورده است. اگرچه ساختهاي رگهاي به‌طور چشمگيري تداوم دارند اما فلوئورين موجود در اين ساختها معمولاً به صورت عدسيها و يا بخشهاي پرعياري است كه توسط بخشهاي كاني سازي نشده يا كم عيار جدا شده‌اند.
عيار فلوئورين در بخشهاي قابل استخراج رگه‌ها معمولاً بين ۲۵ تا ۸۰ درصد است. عيارهاي بالاتر از ۹۰ درصد نيز در مناطق محدودي مشاهده شده است.