انسان به طور معمول روزانه به ميزان 0.3 تا 5 ميليگرم در ليتر فلورين دريافت مي نمايد که تا حدود 3 ميليگرم ممکن است توسط غذاهاي مختلف تأمين شود. اما اين ميزان با توجه به رژيم غذايي و شيمي خاک محلي که محصولات بر روي آن ميرويند، ميتواند متغير باشد.
فلورين در جلوگيري از پوسيدگي دندان و کاهش بيماريهاي دهان و دندان مؤثر بوده و باعث استحکام دندانها و نيز استخوانها ميشود. دندانها و استخوانها از ترکيب کانيهاي فسفات کلسيم, نظير آپاتيت تشکيل شدهاند. ورود و دخالت فلورين در داخل بلورهاي ساختماني تشکيل دهنده آپاتيت، باعث کاهش حلاليت و افزايش سختي آن ميشود و بالطبع افزايش مقاومت در برابر پوسيدگي دندانها و پوکي استخوان را به دنبال دارد. به همين علت در تهيه خميردندان و نيز دهانشويه بکار ميرود.